update

Woensdag 20 juli, we zijn nu precies 3 weken geleden thuis gekomen. Hoe gaat het? Eigenlijk heel goed. Bin eet en drinkt en slaapt. Nog niet met vaste regelmaat, maar hij krijgt van alles voldoende. Op het moment van schrijven zit hij nog lekker na te genieten van zijn eerste bbq in NL, een latertje. Andere dagen gaat hij al om half acht naar bed. Wisselt dus van dag tot dag.

Uit het AMC onderzoek kwam naar voren dat Bin een darmparasiet heeft. Daarvoor moet hij een antibiotica kuur volgen. De eerste keer was afgelopen maandag, dat ging heel soepel. Helaas was het gisteren iets minder makkelijk om hem zijn verplichte 13,5 ml drank naar binnen te werken. Pas vanochtend hebben we de vereiste hoeveelheid kunnen toedienen. Mengen met pap, melk, danoontje, water, limonade, vruchtenhapje, het mocht allemaal niet baten. Dan blijft er maar een ding over: met de spuit in de mond en met enige drang naar binnen werken. Gelukkig ging dat wel goed, de tweede keer dan :)

Vandaag ook nog naar het strand geweest. Bin vindt het heel erg leuk op het strand. Lekker zand eten, schelpen sabbelen, dat is allemaal erg leuk. Voor papa en mama hebben ze taart en bitterballen op het strand, dus al met al een perfecte middag! Afgelopen maandag twee stoelen gescoord in Zandvoort, vandaag de tweede opgehaald, dus qua inrichting zijn we ook klaar. Op het strand ook nog tante Claudia, Daan en Cathy gezien, met een heleboel vriendjes en vriendinnetjes. Nog een paar jaar en dan kan Bin ook meevoetballen.

Bin vindt het nog niet zo leuk om in de auto te zitten. We zijn er na empirisch onderzoek achter gekomen dat hij eigenlijk ook niets kan zien vanuit zijn stoeltje. Dan is een autoritje wel erg saai... Laten we maar een andere auto gaan kopen :)

Wat Bin ook leuk vindt is dingen in de border gooien, tussen de bloemetjes. Speelgoed, knuffels, papier, en zichzelf na een val van een ligbed. Bloemen en planten zijn sowieso erg interessant, hij trekt overal wel blaadjes en bloemetjes vanaf. Om het vervolgens in zijn mond te stoppen, waarna hij keurig naar ons toekomt om het er uit te laten halen.

Al met al gaat het wel goed. Vandaag ging hij op het terras op het strand wel aan de wandel, maar bijna altijd keek hij even achterom, en kwam hij uiteindelijk wel weer terug. Behalve een keer, toen moesten we echt achter hem aan omdat hij de strandtent inging en we het oogcontact verloren. Soms bonkt hij ook nog wat met zijn hoofdje tegen een muur of raam of kast oid. Dat is dan niet zo leuk om te zien, het is een soort van aandacht zoeken. Hopelijk gaat dat op den duur over. Alle andere dingen zijn erg positief, helemaal als je bedenkt dat hij dus pas ruim een maand bij ons is, en inmiddels drie keer van 'huis' gewisseld heeft. Als het zo door gaat dan komt het wel goed met Bin.

Papa en mama maken het ook goed. Af en toe wat slaap tekort, de dagen en nachten zijn erg onregelmatig, maar daar zijn we inmiddels op ingesteld. Ook hebben we inmiddels wel door wat hij wil als hij huilt enzo. Nog een paar dagen met z'n drieen, en dan moet er weer gewerkt worden. Spannend voor zowel Bin als Sandra als Marco. We zien wel hoe het gaat, hebben er alle vertrouwen in dat het wel ok gaat.