16 augustus

Het gaat goed met Bin. Hij vind het heerlijk om in de tuin te spelen of op zijn speelkleed. We zitten er wel vaak bij, want we merken dat Bin dat erg prettig vind. Hij gaat dan steeds op ons been zitten. Gelukkig is het weer beter weer zodat we ook lekker in de tuin kunnen zitten. Bin heeft genoeg speelgoed dus we hoeven ons niet te vervelen;-).

We zijn afgelopen vrijdag naar dierentuin Blijdorp geweest. Daar hadden we afgesproken met Bin zijn vriendje uit het tehuis. Het was erg leuk om onze reisgenoten weer te ontmoeten! Even weer bijkletsen en horen hoe het daar gaat. Het is fijn om te zien dat de jongens hier zo genieten.

Gisteren hebben we gehoord van het ziekenhuis dat Bin geen darmparasieten meer heeft. Dus dat is heel goed nieuws.

Wel is hij nog steeds heel onrustig in zijn slaap. Hij is dan veel aan het draaien en huilt af en toe wat. Dat is wel heel zielig. Blijkbaar heeft het toch te maken met alles wat hij te verwerken heeft en toch ergens misschien bang om weer bij ons weg te gaan. En Bin valt af en toe ook heel laat in slaap. Zo was het van de week weer een keer twaalf uur voordat hij echt uitgeteld in slaap viel. En andere avonden valt hij wel om half acht in slaap.

We doen het dan nu ook rustig aan overdag om alle nieuwe indrukken te beperken. We laten Bin lekker spelen en doen niet te veel uitstapjes. We hopen dat dit zo bijdraagt aan een betere nachtrust.

Afgelopen zondag was Marco jarig en zijn de opa's en oma's op de koffie 's morgens geweest. We hebben zo toch even Marco zijn verjaardag in beperkte kring gevierd. In eerste instantie vond Bin het even niets dat er "zomaar" bezoek kwam, maar later ging hij toch spelen. Bin zelf heeft nog helemaal geen idee van verjaardag vieren. Dus om half een viel hij moe in slaap en de rest van de middag hebben we lekker in de tuin doorgebracht.

We vinden zelf dat het wel goed gaat tussen Bin en ons. Maar we merken wel dat als we buiten de deur zijn hij wel nog heel snel van ons wegloopt. Zo ging hij gisteren bij de geitenboerderij ook al zelf vast richting de geiten terwijl mama nog de fiets op slot aan het zetten was. Hij keek niet op of om maar zat helemaal even in zijn eigen wereldje. En op de terug weg deed Bin dat weer.  Met name als Bin veel kinderen ziet is hij snel niet meer op ons gericht. Maar we hebben even advies ingewonnen en we moeten dan zelf met hem naar kinderen toe lopen als hij interesse heeft in andere kinderen. Hij is in het tehuis natuurlijk veel kinderen om zich heen gewend, dus voor hem voelt het blijkbaar als vanzelfsprekend. Dus Bin moet nog wel wennen aan een papa en mama en dat hij niet meer in een tehuis zit.

Als we alleen met hem zijn of met weinig mensen dan gaat het wel goed. Dan komt hij wel naar ons toe. Op zich is dat al heel goed na bijna 7 weken in Nederland. Maar we hopen natuurlijk dat in de toekomst hij echt het onderscheid kan maken wie nu wel bij hem hoort en wie niet. Want terwijl van de week mama stond te pinnen bij de bakker liet Bin een wildvreemd iemand zo zijn schoen aan trekken die uit was gegaan. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Maar het was zo snel gebeurd dat mama al te laat was.

We merken dat als we een boodschap doen Bin aardig wat aandacht trekt. En of je nu bij de bakker staat of ergens zit hij krijgt zo een aai of een hand van iemand die wij zelf ook niet kennen. Helaas werkt dit voor Bin ook alleen maar verwarrend. Dus we hebben zelf ook al het advies gekregen om hier wat meer op te letten.

Maar we verwachten dat als we verder zo doorgaan dat het helemaal goed komt met de hechting van Bin. We zijn in ieder geval op de goede weg.